Dla wygody odwiedzających korzystamy z niewielkich plików zwanych cookie zapisywanych przez przeglądarkę. Można to zmienić w ustawieniach przeglądarki. OK, schowaj
Jedna z zasad nauczania judo głosi, że zanim będziemy uczyć się rzutów, najpierw musimy nauczyć się technik bezpiecznych upadków. Dzięki tym technikom - nazwanym w judo ukemi-waza - uke może wielokrotnie być rzucony bez obawy o swoje zdrowie. Techniki bezpiecznych upadków nazywane są w skrócie "padami". Pady można wykonać we wszystkie cztery strony (do przodu, do tyłu i na boki), ponadto istnieją również pady wymagające wykonania przewrotu.
Pady wymyślił Jigoro Kano, tworząc na podstawie ju-jitsu nasze judo. Chciał w ten sposób umożliwić wielokrotne powtarzanie rzutów, gdyż dzięki wielokrotnym powtórkom można dojść do perfekcji. Pomysł okazał się tak dobry, że techniki bezpiecznych upadków trafiły również do innych sztuk walki (między innymi aikido).
Japońską nazwę ukemi tłumaczymy jako "pady", jednakże jej dosłowne tłumaczenie jeszcze bardziej obrazuje istotę padów. Ukemi to połączenie dwóch słów: uke oraz mi, co dosłownie oznacza "działanie odbierającego".
Poniżej prezentujemy opisy oraz filmy instruktażowe omawiające pady.
Jedną z zasad nauczania judo jest nauka technik bezpiecznych upadków przed rozpoczęciem nauczania rzutów. Każdy judoka na samym początku swojej przygody z judo musiał nauczyć się padów. Zazwyczaj pierwszym padem - z racji swojej prostoty - jest pad do tyłu, czyli koho-ukemi (można też spotkać nazwę ushiro-ukemi).
Aby prawidłowo wykonać pad do tyłu, należy pamiętać o trzech najważniejszych kwestiach: ochrona głowy, amortyzacja i ochrona narządów wewnętrznych. Głowę chronimy poprzez utrzymywanie jej wysoko nad podłożem - w przypadku koho-ukemi realizujemy to poprzez przyciśnięcie brody do mostka. Amortyzacja to charakterystyczne uderzenie rękami o matę - powoduje to wyhamowanie pędu naszego upadku. Natomiast dzięki nabraniu powietrza do płuc chronimy narządy w naszej klatce piersiowej.
Należy jeszcze pamiętać, aby podczas wykonywania padu skierować nogi w kierunku przeciwnym do kierunku padu. Ułatwi to nam ochronę naszej głowy.
Pad w bok (Yoko-ukemi)
Jedną z zasad nauczania judo jest nauka technik bezpiecznych upadków przed rozpoczęciem nauczania rzutów. Każdy judoka na samym początku swojej przygody z judo musiał nauczyć się padów.
Pad w bok, czyli yoko-ukemi, paradoksalnie jest często wykorzystywany przy rzutach do tyłu, w szczególności przy rzutach nożnych (na przykład przy o-soto-gari). Pad w bok można wykonać na obie strony: w prawo - migi-yoko-ukemi - oraz w lewo - hidari-yoko-ukemi.
Podczas wykonywania padu w bok należy pamiętać o trzech najważniejszych kwestiach: ochrona głowy, amortyzacja i ochrona narządów wewnętrznych. Głowę chronimy poprzez utrzymywanie jej wysoko nad podłożem - w przypadku yoko-ukemi realizujemy to poprzez przechylenie jej w kierunku przeciwległego barku. Amortyzacja to charakterystyczne uderzenie ręką o matę - powoduje to wyhamowanie pędu naszego upadku. Natomiast dzięki nabraniu powietrza do płuc chronimy narządy w naszej klatce piersiowej.
Należy jeszcze pamiętać, aby podczas wykonywania padu prawidłowo ułożyć nogi - noga od strony upadku powinna być odwiedziona w bok (wystrzegajmy się wkładania jej pod drugą nogę), a druga noga powinna być zgięta w kolanie, ustawiona w pionie i pełną stopą opierać się o podłoże.
Płaski pad do przodu (Mae-ukemi)
Jedną z zasad nauczania judo jest nauka technik bezpiecznych upadków przed rozpoczęciem nauczania rzutów. Każdy judoka na samym początku swojej przygody z judo musiał nauczyć się padów.
Płaski pad do przodu, czyli mae-ukemi, jest w judo najrzadziej wykorzystywanym padem. Wynika to z faktu, iż wszystkie techniki rzutów zakładają upadek partnera na plecy, a przy mae-ukemi nasze plecy skierowane są w górę, a nie ku macie.
Padu do przodu - jak każdy inny - również wymaga, by pamiętać o trzech najważniejszych kwestiach: amortyzacja, ochrona głowy i ochrona narządów wewnętrznych. Jednakże w przypadku mae-ukemi nie istnieje potrzeba uczenia się specjalnych sposobów na ochronę głowy - jest ona chroniona w wyniku samej techniki wykonywania padu. Amortyzacja wykonywana jest oboma rękami, lecz tylko samymi przedramionami; ramię służy do utworzenia dystansu pomiędzy naszym ciałem a podłożem - i ochrona głowy opiera się głównie właśnie na tym dystansie. Podobnie płaski pad w przód nie wymaga aż tak definitywnego nabrania powietrza do klatki piersiowej, gdyż podczas wykonywania padu nasze ciało prawie nie styka się z podłożem - jedynymi punktami styku są przedramiona i stopy.
Nogi powinny być szeroko rozstawione, a stopy niejako wbite palcami w podłoże.
Pad do przodu z przewrotem (Zenpo-kaiten-ukemi)
Jedną z zasad nauczania judo jest nauka technik bezpiecznych upadków przed rozpoczęciem nauczania rzutów. Każdy judoka na samym początku swojej przygody z judo musiał nauczyć się padów.
Pad do przodu z przewrotem, czyli zenpo-kaiten-ukemi, jest bardzo często wykorzystywany przy rzutach obrotowych do przodu (na przykład przy morote-seoi-nage czy uchi-mata). Pad ten można wykonać na obie strony: w prawo - migi-zenpo-kaiten-ukemi - oraz w lewo - hidari-zenpo-kaiten-ukemi. Istnieje alternatywna forma zapisu nazwy tego padu: zempo-kaiten-ukemi, a także alternatywna nazwa padu: mae-mawari-ukemi.
Jak w każdej technice upadku podczas wykonywania padu należy pamiętać o trzech najważniejszych kwestiach: ochrona głowy, amortyzacja i ochrona narządów wewnętrznych. Głowę chronimy poprzez utrzymywanie jej wysoko nad podłożem - w przypadku zenpo-kaiten-ukemi realizujemy to poprzez przechylenie jej w kierunku przeciwległego barku. Amortyzacja to charakterystyczne uderzenie ręką o matę - powoduje to wyhamowanie pędu naszego upadku. Natomiast dzięki nabraniu powietrza do płuc chronimy narządy w naszej klatce piersiowej.
Charakterystycznym ruchem w trakcie wykonywania padu zenpo-kaiten-ukemi jest przewrót po ukosie - wykonujemy ruch przypominający przewrót gimnastyczny z tą różnicą, że początek przewrotu ma miejsce w momencie styku naszego ramienia z matą, a koniec na biodrze po przeciwnej stronie względem ramienia. Amortyzacja polega na uderzeniu jedną ręką o matę - przeciwną do ręki, po której rozpoczynamy przewrót. Pad zenpo-kaiten-ukemi posiada kilka sposobów zakończenia: w klęku na jednym kolanie, w pozycji stojącej oraz w pozycji leżącej. W tej ostatniej należy pamiętać, aby podczas wykonywania padu prawidłowo ułożyć nogi - noga od strony upadku powinna być odwiedziona w bok (wystrzegajmy się wkładania jej pod drugą nogę), a druga noga powinna być zgięta w kolanie, ustawiona w pionie i pełną stopą opierać się o podłoże.
